Mazoist

Bir mazoist tanırım,
o da sensin.

Ümitlisin hep,
Umut edersin,
Vazgeçmez hiç,
bu sefer farklıdır dersin,
Kızarsın da birşeyelere bilirim,
ama herşeye rağmen seversin.

Gelmezlere gidersin,
Gelmezlerse olsun der
yine gidersin.
Aramayanı ararsın sen.
Aramazsada arar hatrını sorarsın.

Kapında kilit yok,
bilirim açıktır hep.
Kim girdi demezsin,
gireni kovmaz buyur edersin.
Bir şeyini çalsa o gelen,
Vardır bir ihtiyacı, ondandır der,
yine geçer, yine geçersin..

Beli bükülenin beli,
düşenin eli olursun.
Seversin birini,
neden sevdiğini bilmezsin.

Kazık denilen senin için odun,
Yemezsin sen kazığı, yakarsın.
Yediren salak bir daha atar,
yakalar yine yakarsın,
onunla ısınırsın.

Ateşten korkmazsın sen,
sende öte yanan yoktur bilirsin.

Hiç sırtını görmedim senin,
çünkü dönmezsin.

Bir tek ben varım derdim,
Ben hiçbirşeymişim,

Bir mazoist tanırım ben,
o da dostum… o da işte sensin.

Bahadır Üge

Kategori : Şiir -  Tarihi : 30/01/2013

Az evvelimin biraz sonrası / Sayfa : 43