Bahadır Üge
Şair / Yazar Resmi Web Sitesi. "Karaya vurmuş bir martıyım ben, şu bozkırın ortasında. "
Bahçe (II)
Dalından yeni düşmüşken
aldın sen kadınını
göğsünün bereketli toprağına.
İçinin karanlığından korkmadı.
Kökleri parmaklarıdır,
o parmakları sana sarılıp
senden besleniyor şimdi.
Karanlığın yalnızlığında biriktirdiğin
aşkın bereketini özümsüyor.
Ve sen, öylece
onun güneşe yükselişini izliyorsun.
Yüzünün pembeliği, onun renk körü yeşil hali.
Şimdi de o güneşi alıyor yapraktan avuçlarına,
içinde damıtıp, bana taşıyor.
Benden aldığını ışığa çeviriyor.
Kör karanlık humuslu halime
güzelim kadınlığının inadıyla
ışığı taşıyor.
Bahadır Üge
Kategori : Şiir - Tarihi : 27/09/2025
|
|
|
Tüm hakları Bahadır Üge'ye aittir. Adı belirtilmeden kullanılmaz. © Bahadır Üge
Fotoğraf : Hossein Zare