Gizli saklı

Söyleyemiyorum.
Saklıyorum.
Nefesimi bile tutuyorum ki
sesim, düşüncelerim kaçar da biri duyar diye.

Burada olmadığımı,
Bu sandalyede oturmadığımı,
Pusa sise karışmış Kasım serinliğinde
İyice sararmış o yaprakların üstüne yattığımı,
Ellerim ensemde,
Yüzümde tebessümle
tependeki ağacın arasından
gökyüzüne baktığımı
Nasıl söylerim ki herkese.
…
Hele ki birde
Göğsümde seninleysem,
kalan yapraklara bakıp,
“Düşüyor düşmüyor” oynamayı,
Ya da aşağı süzülen her yaprak için
sana mı yoksa bana mı gelecek diye dilek tutmamızı.
…
Anlatamam, söyleyemem ki.
…
Bir tek sen biliyorsun işte.
Oldu oldu.
Olmadı bir başka sonbaharda,
Ekim olur belki de kasım.
Kimseye söylemeden
Seslenmeden,
o ağacın altına,
o yapraklardan yatağımıza,
gelsene.

Bahadır Üge

Kategori : Şiir -  Tarihi : 05/11/2013

Ruhumun Bağ Bozumu / Sayfa : 199