Bahçe (I)

Bir bahçe yaratmışım
içimde bir yerde,
güneşi kalbimden.

Bir kız çocuğu var içeride,
ayakları çıplak,
koşturuyor alabildiğine.
Middlemist'in kırmızı kamelyası eğiliyor,
küçük pembe ayaklarına.

Hayalet Orkidem uçuşuyor üzerinde.
Her düşeyazdığında,
dizleri üzerine,
Çikolatalı Kozmos'dan
kopardığı yaprakları serpiyor önüne,

Yoruluyor, yüzünde tebessüm,
çağla yeşili gözleri uykuyla nemli.
Yarasaların taşıdığı tohumlardan,
yeni fışkıran Asma Yeşim'den yatağına,
usulca bırakıyorum onu.

Uykusunda onu kokluyorum.
bahçemin aroması sinmiş üstüne.
Tüm çiçeklerden melezleşmiş,
önce yanakları sonra bedeni,
pembe pembe açıyor,
hepsinin üstüne,
sekizinci rengiyle

O bahçenin tanrısıyım,
bana inanıyor,
ama göremiyor.
Dualar ediyor.
Daha güzel bir cennet için.
Cennetin ta kendisi,
bunu henüz o bile bilmiyor.

Bahadır Üge

Kategori : Şiir -  Tarihi : 07/04/2024