Vızıltı

Keşke benimle büyüseydin çocuk.
Üstün başın kir pas içindeyken
keşke beni dinleyebilseydin.
...
Kulakların çocuk.
keşke benim sana fısıldadıklarımla dolsaydı.
Bir arı vızıltısıdır bir çocuğa babanın sesi.
İyi bilirim.
Ama sen bilmezsin ki çocuk,
bir bal kovanı bırakır sana o vızıltı sonrası
arıdan bir baba.

Keşke benimle büyüseydin çocuk!

Kulaklarında ki vızıltı geçecek,
bir bal kovanı kalacak benden.
merakının parmakları balın içine dalacak.
Bir vızıltıyı tadacaksın çocuk.
...
Keşke parmaklarındaki balı yaladığın o ilk anda,
gözlerini görebilseydim çocuk.
...
Balın bitecek,
Vızıltılar da kesilecek.
Ve sen, hep her vızıltıya kulak vereceksin.
Benden bir balı özleyerek.
Tadacaksın bir hayatı "Sen misin?" diyerek.

Ah çocuk.
Evet! Diyeceğim, diyeceğim de...
Yeni Kanatlarım,
onlar,
bir daha asla, beni sana getirmeyecek.

Bahadır Üge

Kategori : Şiir -  Tarihi : 27/09/2015