Tat

Akdeniz'in yorulup saklandığı saklı Ege'de yaşamak istedim ben hep.

Aklım Akdeniz'de kalırdı biliyorum ama yorgundum ona, onun sıcağına. Oysa bir martı için ha Akdeniz ha Ege ne fark ederdi ki. Belki de birbirine karıştıkları bir yerde ölmeliydim.

Zeytin ağacına da sarıldım ben ağlaşarak ayrıldık, gelemedi gittiğim bozkırlara. Kollarım hep sıyrık.

Heyhat.... Oysa öyle mi ki ? Sonraki yaşam seferlerine inanmayan ben bir bozkıra mahkum göçüp mü gideceğim. Gidene kadar güleceğim ama her şeye, her şeyle dalgamı geçeceğim içimdeki denizimle. Burnumda hep bir deniz kokusunun yanıklığı, ayağımda ezilmiş üzümün şarabının, dilimde bir zeytin dalının tadı.

Bahadır Üge

Kategori : Şiir -  Tarihi : 23/06/2015

Ruhumun Bağ Bozumu / Sayfa : 16