Sakar

Kendini yaralama uzmanıyım ben.
Kendine sakar.
Uzak sevgilinin bir fotoğrafında ki tebessümüyle
Sarılamadığım, küs bir dostun keskin kollarıyla.
Susmuş odamda yankılanan çocuk kahkahalarının sesi,
İsimini unuttuğum gençlik dostlarımın,
zihnimi karıştıran, o anımsayamadığım
jilet gibi isimleriyle yaralıyorum kendimi.
Evet evet, kendini yaralama uzmanıyım ben!
Kendine sakarım!
Kendine düşen,
kendine burkulmuş.
...
Bu gönül, nasıl sakat kalmadı ya buncası sakarlığıma?
Bu her yanı keskin hayatıma.
...
Ah bir de pamuksu geceye yalnızlık bastırıp da,
yaramı iyice dağlamasam, sabaha bir şeyim kalmaz ya.

Bahadır Üge

Kategori : Şiir -  Tarihi : 20/02/2015

Ruhumun Bağ Bozumu / Sayfa : 32

Tüm hakları Bahadır Üge'ye aittir. Adı belirtilmeden kullanılmaz. © Bahadır Üge

Şiirler - Bahadır Üge
Fotoğraf : Hossein Zare


Değerli yorumlarınız benim için önemlidir..