Boşluğa Mektuplar (I)

Boşluğa mektuplar (I)

Nihayet çiçekçi beni kovdu sevgilim. Aylar önce bir demet papatyanın parasını, bir avuç bozuk parayla ödediğim o günden beridir, gidiyor ama bir şey almıyorum.

Gelme! Dedi nihayet.

Neymiş efendim?
Lilyumların yapraklarına dokunuyormuşum. Kır çiçeği demetlerinin içine kafamı sokuyormuşum. Arkadaki orkide ona bakışlarımdan solmuş güya. Uzun uzun sen bakışlarımdan. Lale ve gülleri ise bir boşluğunda alıp kaçacağımı bile düşünmüş Yalan da değil. Günün geri kalan kısmında ne iyi gelirdi onlar bana.

Geçen begonvillerin içine fotoğrafını düşürmüşüm, farkına varıp almaya gittiğimde ne aradığımı, ne yaptığımı anlatana kadar akla karayı seçtim. Fotoğrafı görmüştür. Suratı ne meymenetsizdi görmeni istemezdim. Böyle birinin onca çiçeğin arasında koca bir kaktüs gibi durmasına hiç anlam veremiyorum zaten.

İki sokak aşağıda bir çiçekçi daha varmış. Yine bozukluklarımı cebime koyup ilk papatya demetini alabilirsem her gün gidebilirim oraya belki. Papatyaları yine veremeyeceğim sana, yine kitapların arasında kuruyacaklar ama olsun. Yine bir çiçekçide çiçeklerde koklayıp, onların yapraklarında dokunacağım ve aralarındaki en güzele yine sen diye bakabileceğim ya hepsine bedel olur bu.

Bir de tabela yaptırdım. Herkesten sakladım. Zaten ufak bir şey, yatağın altına sürdüm orada duruyor. İsimsiz bir “çiçekçi” yazıyor üstünde. Umudumu yitirmedim. Geleceğin gün, onu oradan çıkarıp kapıya asacağım ve o suratsız kaktüs kılıklı çiçekçilere bir daha asla gitmeyeceğim. Sen bana geldiğinde, çağıracağım topunu ve onlara bir çiçekçinin suratı nasıl olurmuş göstereceğim.

Çiçeğimi ise kimseye gösteremeyeceğim.

Beni üç kuruşsuzken bu çiçekçilerle yüz göz etme ne olur? Daha fazla eritmeden yüreğimi yine bana, yine kendi tarhına, dön çiçeğim.

Sevgilin...

---------------------------------------------------------------------
“Boşluğa Mektuplar” serisi tek taraflı mektuplara verilen yankılı cevapların içinde olacağı hikâye zinciridir.

Bahadır Üge

Kategori : Hikaye -  Tarihi : 17/01/2015