Altın vuruş

Karikatürist ve düşünce adamı Metin Üstündağ'ın hiç aklımdan gitmeyen bir sözü vardır;

"Hayat 25'inden sonra tekerrür." Diye.

Yani 25'inden sonra aynı şeyleri yaşar ama farklı bakış açısı üretmeye çalışırız aslında.

Bizi yavaş yavaş bitiren beklentilerimiz kaybolmaz, sadece törpülenir.

Birilerinden bir şeylerden beklenti duymaya devam eder ama bu tarz bir hissiyatımız yokmuş gibi davranmaya devam ederiz.

Umut ise; her yaşama bağlı insan gibi tutunulan dal olmaya devam eder.

Bu 25'inden sonra yaşanan tekerrürler bizi bazen tabiri caizse kuyruğunu kovalayan köpeklere dönüştürür. Bazılarımız bu kısır döngü ile yaşamaya alışır bazılarınınsa içten içe dönmekten ruhunun midesi altüst olur. Hissettikleri; hep bir bulantı hali ile dolaşma hissi bundandır. Tatsız, ümitsiz vazgeçmiş.

İnsana en büyük zevki veren şeyin "kendini kandırması" olduğunu duymuştum.

Kendini kandıracak şeyleri ret eden insanların buruşuk suratları ruhlarının midesinin o halde olmasından sanırım.

Mesela ben zihinsel uyuşturucuları hep ret edip o bulantılara razı olarak gezdim.
Kendi adıma söylemem gerekirse biliyorum ki; zihnimi uyuşturacak bir şeyin müptelası olsam, gündelik doz ile asla yetinmem. O fikir her ne ise benim için "Altın vuruş" olur. Bunu bildiğimden dayanıyorum, yoksa farkındalığın mide bulantısına bunca zaman ne için katlanmış olabilirim ki?

Bahadır Üge

Kategori : Yazılar -  Tarihi : 11/12/2014