Soğuk yalnızlık

Keskin ayaz, bir soğuk alaca mavi tuhaf bir hava.
Ateş gibi avuçlarım, parmaklarım.
Kim bilir nerede kuru soğuğun asfaltına basıyorsun titreyerek?
Kaç adım kaldı gideceğin yerlere.

Ateş gibi avuçlarım, parmaklarım.
Üşümüş ellerini, yüzünü, şakaklarını ısıtacaklarına,
havayı ısıtıyorlar.

Sokak ortasındayım sen gibi,
bir başka yerin soğuk kuru asfaltında.
Sen gibi bir başıma.

Avuçlarım turuncu, alev misali.
Hava geceye yakın pis bir alaca mavi.
Hep her sensizlikte olduğu gibi.

Bastığımız asfalta dokunasım var.
Belki yüzüne değil, adımlarına dokunur
Seni değil de ayacıklarını ısıtırım.

Hava soğuk
Hava alaca mavi,
renk geceye bir kaç kala.
Bahardan kalma kelebekler, göğsümde değil artık.
Turuncu avuçlarımdan uçup ölüyorlar.

Bahadır Üge

Kategori : Şiir -  Tarihi : 03/12/2014

Ruhumun Bağ Bozumu / Sayfa : 55