Olmuyor işte.

Olmasını istediğin bir şey oluyor,
“Oluyormuş” gibi oluyormuş meğer,
aslında olmuyor..

Durup durup,
“Allah, Allah”,
“Tüh”
“Nasıl ya?, neden?”
Diyorsun saçma sapan,

Umut var ya,
olabilitesi geliyor ara ara,
gülüyorsun,
sonra “cık” olmayacak deyip, buruluyorsun.

Anlatayım, ifade edeyim,
söyleyim de bilsin,
söyleyeyim de bitsin diyorsun.
(...)
Söyleyip halt ediyorsun..
(...)
Yok! olmuyor!
Çırpınıp batıyorsun,
“Hay, Allah” Deyip,
Vazgeçmiş gibi görünüyorsun.
Bir türlü düşünmekten kendini alamıyorsun..

Üstüne üstlük, bir de suçlu değilken,
özür diliyorsun.
İşte en çokta o yaralıyor.
Yapacak bir şey kalmayınca.
“Hayırlısı” Deyip sineye çekiyor,
kaldığın yerden devam ediyorsun.

Bahadır Üge

Kategori : Şiir -  Tarihi : 19/11/2012

Az evvelimin biraz sonrası / Sayfa : 92